پناه جویی و شفا خواهی و امنیت طلبی از قرآن کریم به هرگونه که باشد ، مطلوب بوده و اثرات زیادی برجای خواهد گذاشت.

امام صادق(ع) می فرماید : هرگاه یکصد آیه از قرآن کریم را - از هرجای قرآن که خوانده شود . - قرائت کرده و سپس هفت مرتبه بگویید : ( یاالله ) آنگاه اگر بر سنگی دعا کنید ، آن سنگ از جای کنده خواهد شد .

منظور امام این است که ، هر دعایی که شخص پس از انجام این عمل کند ، به در گاه الهی مستجاب است .

منبع :

ثواب الاعمال ، ص 112، قرآن درمانی روحی و جسمی ، ص 29

 خداوندا!

گفتم : خسته ام ؟

گفتی : لا تقنطوا من رحمة الله (از رحمت خدا نا امید نشوید- سوره زمر)

گفتم : کسی نمی دونه ، تو دلم چی می گذره؟

گفتی : انا الله بین المرء و قلبه (خدا حائل است میان انسان و قلبش- سوره انفال)

گفتم : کسی را ندارم؟

گفتی : نحن اقرب الیه من حبل الورید (ما از رگ گردن به تو نزدیکتریم- سوره ق)

گفتم : ولی انگار منو فراموش کردی؟

گفتی : فاذکرونی ، اذکرکم (منو یاد کنید ، تا به یاد شما باشم- سوره بقره)

 بحث از فلسفه احکام و قوانین و مقررات اسلامى، از مهمترین بحثهایى است که ،امروز با آن سروکار داریم و قسمت قابل توجهى از پرسشها و پاسخهاى ما را تشکیل مى‏دهد. هرکس از خود مى‏پرسد ،ما چرا باید نماز بخوانیم، به زیارت خانه خدا برویم، چرا رباخوارى در اسلام حرام است، تحریم خوردن گوشت خوک چه فلسفه‏اى دارد، جواز تعدد زوجات در اسلام براى چیست و علت تحریم طلا برای مردان و مانند اینها چه مى‏باشد؟

 در آیه 56 ،سوره ذاریات خداوند متعال می فرماید :

«وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ اْلإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ»

 من جن و انس را نیافریدم ،مگر براى اینکه عبادتم کنند.

طبق این آیه ، خداوند متعال ما را برای بندگی آفریده است ، پس این نشان از نقص و احتیاج خداوند متعال است .

جواب : آری ؛ خداوند متعال ما را برای بندگی آفریده است ، ولی این بندگی را نه برای خود ، بلکه برای خود انسان قرار داده است. بهرحال خداوند ،انسان را عبث نیافریده است . درپس این خلقت هدف و اهدافی وجود دارد . مهمترین هدف این فیض و لطف الهی به بندگانش ، رسیدن به کمال اوست . و این بندگی را خداوند متعال قرار داد ، تا انسان در این جاده پر پیچ و خم و در دریای طوفانی راه سعادت را به نگاه کردن به فانوس الهی گم نکند . کشتی زندگی انسان زمانی به مقصد و کمال الهی می رسد، که انسان دراین دریای مواج به فانوس ساحل به دقت نگاه کرده و مسیر خود را با آن تنظیم نماید . پس این بندگی و بندگی کردن همان فانوس و نشان دهنده جاده سعادت و کمال است.

 به عنایات حضرت ابوالفضل علیه السلام همسرش حامله شد.

جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ علی اکبر قحطانی در 6 صفر الخیر 1416 ق نقل کردند که آقای حاج شیخ عبدالحسین فیاض دشتی می‌گفت:

شخصی از اهل سنت سالیان متمادی از فرزند محروم بود. یک روز در مراسم تعزیه حضرت امام حسین علیه السلام به بانی تعزیه می‌گوید: چنانچه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام حاجتم را روا کند، هدایایی تقدیم شما خواهم نمود. همان شب به عنایات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام همسرش حامله می‌شود و مدت سه سال از وقوع این کرامت می‌گذرد که هر سال ماه محرم کمکهای نقدی و جنسی خود را به هیئت تقدیم می‌دارد.

مدت ده سال بود بچه‌دار نمی‌شد. یکی از موثقین از شیعیان کویتی به نام محمدمراد نقل می کند که :

شخصی از اهل سنت ، مدت ده سال بود ازدواج کرده بود ولی بچه‌دار نمی‌شد حتی به دکترهای لندن و آمریکا مراجعه کرد و نتیجه‌ای ندید. تا اینکه یک روز آن مرد سنی جریان را با محمدمراد در میان می‌گذارد و محمد مراد به وی می‌گوید: من دکتری را به شما معرفی می‌کنم که کارش برو برگرد ندارد! از کویت با همدیگر به سمت کاظمین حرکت می‌کنند و به زیارت امام موسی بن جعفر و امام محمد جواد علیهما السلام مشرف می‌شود و مدت ده روز در آنجا می‌مانند. پس از ده روز به طرف سامراء حرکت می‌کنند و مرقد امام علی النقی و امام حسن عسگری علیهما السلام را زیارت می‌کنند. سپس به نجف اشرف می‌روند و به زیارت حضرت علی بن ابیطالب علیهما السلام نائل می‌شوند و بعد از آن عازم کربلا می‌شوند و به زیارت امام حسین علیه السلام و حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام می‌روند. ده روز هم در اینجا توقف می‌کنند و به زیارت می‌پردازند و سپس به کویت برمی‌گردند. پس از چهل روز آثار حاملگی در همسر مرد سنی ظاهر می‌شود و او به محمدمراد که شیعه بوده است می‌گوید: مژده مژده که همسرم حامله شده است! باری، مرد سنی پس از گذشت چندین سال، دارای یازده فرزند شده و اسم هر یک از فرزندانش را نیز به نام علی علیه السلام و فرزندان علی علیه السلام می‌گذارد.

دکتر مجانا معالجه می‌کند.

جناب حجه الاسلام آقای شیخ عبدالحمید بحرانی دشتی در تاریخ 1412 هـ ق اظهار داشتند که جناب آقای حاج عبدالحمید ابو امیر که مردی است متدین و در کشور قطر به شغل قالی فروشی اشتغال داشته و معمولا در کارهای خیر موفق می‌باشد، روزی برای من نقل کردند که :

من دوستی داشتم از اهل تسنن، که مدت سیزده سال بود ازدواج کرده بود ولی در این مدت بچه‌دار نشده بود. یک روز به ایشان گفتم که من دکتری سراغ دارم که شما را مجانا معالجه می‌کند. تا این جمله را شنید خوشحال شد و گفت خدا رحمت کند پدر و مادر شما را مرا به او راهنمایی کن. گفتم: امشب ما در منزل مجلسی به نام حضرت عباس علیه السلام داریم. تو امشب به خانة ما بیا و کار به عقیده خودت نداشته باش. حاج ابوامیر می‌گوید: آن شب ایشان به منزل ما آمد و در مجلس روضه حضرت قمربنی هاشم علیه السلام شرکت کرد. پس از برگزاری روضه و صرف شام، یک بشقاب همراه خود به منزل برد و عیال وی نیز از غذای حضرت اباالفضل علیه السلام خورد. چندی پس از آن تاریخ آن دو به برکت توسل به حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام صاحب فرزند شدند

 کتاب  : عرفان اسلامى جلد ششم

نوشته: حضرت آیت الله حسین انصاریان

  ما از كيفيت سجود عارفانى چون انبيا و امامان عليهم السلام اطلاعى نداريم كه سجود آنان موازى با معرفت و عشق آنان به جمال و جلال محبوب بوده....

 1. درك لذت ايمان‏

«خويشتن دارى» توانايى برجسته روحى به انسان مى‏دهد تا وى در برابر هجوم هوى و هوس سركش، پايدارى كند و در فراز و فرود زندگى، به كمال برسد.

انسانى كه اعتقاد به اصول و ارزشها دارد، در واقع به سرچشمه همه مهربانى‏ها، لطافت‏ها، عاطفه‏ها، عشق‏ها، زيبايى‏ها و هنرمندى‏ها و ابداع‏ها ايمان دارد و چنين ايمانى، همچون بنيان مرصوص است(1) كه هيچ تند بادى، از آزمندى، فزون خواهى و خشونت‏طلبى نمى‏تواند وى را آشفته سازد............

 کتاب   : تفسير حكيم جلد چهارم

نوشته : حضرت آیت الله حسین انصاریان

شايد آيه شريفه‏ وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ‏ بخواهد به اهل ايمان بگويد ملاحظه كنيد كسى كه براى خدا در جهت رفتن به جنگ با دشمنان حق انواع سختى‏ها را در مقدمه‏ى به عرصه جهاد رفتن تحمل كرده، و از خانه و كاشانه و زن و فرزند و ديگر بستگان دست شسته، و از همه مهم‏تر از پرقميمت‏ترين گوهرى كه در اختيار داشته يعنى جان عزيزش دست برداشته، نزد خدا به چه مقامات و منازلى رسيده و از چه كرامتى برخوردار گشته، و داراى چه حيات ويژه‏اى با چه رزق خاصى شده، پس شما با توجه به وضع شهيد نبايد از سختى‏ها و شدايد و كمبودها و مصائب و داغ اولاد، و مشكلات بدنى به هراس افتاده و به جزع و فزع و بى‏صبرى و بى‏طاقتى دچار شويد، و براى دفع بعضى از آنها به غير خدا پناه بريد، و وجود خود را در گردونه دين و ايمان و عمل صالح حفظ نكنيد و تحت اين عنوان كه در فشارم و حوصله ندارم و طى صراط مستقيمى كه اين همه رنج و مصيبت دارد مناسب با من نيست از حضرت حق و عرصه خواسته‏هاى او جدا شويد، و خود را از صلوات و رحمت خدا دور كرده به شقاوت و تيره‏بختى دچار نمائيد!!..........

 نامگذارى نوزاد تنها رسمى ديرينه در ميان بشر نيست، از سنتهاى خدايى است كه با آفرينش نخستين آفريده، همراه بوده است. «آدم » و «حوا» اولين نامهاى بشرى است. بعد از آن نيز لازم ترين و مهمترين چيزهايى كه به آدمى آموخته شد اسمهايى چند بود. وعلم آدم الاسماء (پروردگار به آدم اسمهايى آموخت.)پس از آن، بشر براى برقرارى روابط خود هيچ راهى جز نامگذارى اشخاص و اشيا نداشت. چه اينكه گفتگوها و آموختنهايش جز از طريق شناخت نامها ميسر نمى شد.در اين ميان، نامگذارى افراد آدمى از اهميت ويژه اى برخوردار بود و چنين معلوم مى شود كه بعضى اسمها از سوى خداى متعال براى افراد نهاده شده است. از جمله نام فرزند حضرت زكريا7 است كه پيش از تولد، از سوى خداوند، يحيى خوانده شد. فهب لى من لدنك ... سميا (1) [زكريا گفت]: پروردگارا، برايم ياور و جانشينى قرار ده كه از من و آل يعقوب ارث برد و او را مورد رضايت خويش گردان. (خداى متعال به وى فرمود:) تو را به داشتن فرزندى به نام يحيى بشارت مى دهيم كه قبل از او كسى را به اين نام ننهاده بوديم.اين در حالى است كه براى بانو حضرت صديقه طاهره(س) نامها و القابى است كه برخى آسمانى اند و از سوى آفريدگار تعيين شده و بعضى از سوى برگزيدگان الهى.اما نامهاى آسمانى نه (9) اسم است كه در حديث ذيل آمده است.امام جعفر صادق(ع) فرمود: براى فاطمه(س) نزد خداى عز و جل نه اسم است: «فاطمه، صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه، زهرا» (2)آنچه اين نامها را براى حضرت فضيلت قرار داده اينكه نامهاى حضرتش حاكى از صفتى والاست كه در وى وجود داشته است و چون نامهاى ديگر افراد نيست كه صاحب نام از معنى نام خود هيچ بهره اى نبرده باشد.ما در ذيل، نامها، لقبها و كنيه هاى آن حضرت را به ترتيب حروف الفبا ياد مى كنيم.