دعاي اعتقاد را سيد بن طاووس در كتاب شريف (مُهجُ الدعوات و مَنهجُ العنايات) نقل فرموده اند. و نوشته اند كه علي بن مهزيار از امام موسي كاظم (ع) روايت كرده اند كه در هنگام سختي و گرفتاري، خواندن اين دعا باعث مي شود خداوند متعال به بركت اين دعا رفع گرفتاري نمايند. و آنچه آرزوكنند، به آمال و آرزوهايشان برسند. دربارة اعتقاد و حُسن ظن به خداوند متعال، در حديث قدسي چنين آمده است كه خداوند متعال فرمودند: من در پيش حُسن ظن بندة خود هستم، به اين معني كه اگر بنده اي واقعاً نسبت به آمرزش خداوند حُسن ظن داشته باشد، خداوند مهربان نيز همانطور با او رفتارمي كند. حتي روايت شده است كه روز قيامت مرد گناهكاري را دستور مي دهند كه بسوي جهنم ببرند، فرشتگان كشان كشان او را بسوي جهنم مي برند تا اينكه نزديك زبانش آتش مي رسد آن مرد گناهكار مي گويد: من اصلاً باور نداشتم كه خداوند مهربان مرا به جهنم ببرد. بخاطر همين اعتقاد و حُسن ظن ه خداوند مهربان از جانب خداي مهربان ندا رسد اورا به جهنم نبريد، بخاطر اين حرف داخل بهشت كنيد با اينكه در گفتارش دروغ مي گويد، ولي بخاطر همين جمله كه من اصلاً انتظار نداشتم كه خداوند مرا به جهنم ببرد، داخل بهشت كنيد. خلاصه اينكه اعتقاد نيك به خداوند مهربان و حُسن ظن به آمرزش و مغفرت او بندگان گناهكار را، باعث مي شود كه انسان روز قيامت از آتش جهنم و مهالك آن روز بسيار سخت و درد ناك نجات پيدا كند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: