کاش ما هم کبوترت بودیم

آستان بوس محضرت بودیم
کاش با بالهای خاکی مان
لااقل سایه گسترت بودیم
کاش ما هم به درد می خوردیم
فرش قبر مطهرت بودیم
کاش می سوختیم از این غربت
شمع بالای بسترت بودیم
کاش می شد که محرمت بودیم
عاشقانه ابوذرت بودیم
کاش در کوچه بنی هاشم
پیش مرگان مادرت بودیم
کاش ماه محرمی آقا
یک دهه پای منبرت بودیم
کاش می شد که گریه کن های
روضه تیغ و حنجرت بودیم
کاش می شد که سینه زنهای
نوحه ی گریه آورت بودیم
کاش که در روز تشنه گی،"محشر"
باده نوشان ساغرت بودیم
در قیامت به گریه می گوئیم
کاش… ای کاش… نوکرت بودیم

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

من بـر این مـاه کـه بر نیزه نشسـته ، پسـرم

پـاره پـاره شـده همـچون لـب بـابـا جگــرم

مـن جـگــر پــاره آن بـزم شـرابــم واللـــه

خیـزران رنـگ گــرفت از لــب زخـم پــدرم

اینکه آتش به سـرم ریختـه شـد دردی نیست

عکس رخساره نیلــی است در این چشم تـرم

لــرزه بــر پیکــرش افتــاد کنیزش خواندنـد

من خجــالت زده از خــواهــر نیکـو سیُــرم

خــارجی و پســر خارجیــان گفــت بــه من

آنکــه بــا زخــم زبان کرده چنین خونجگرم

خواهــر کوچک مـن گوشه ی ویران جان داد

هــر سحــر یــاد همــان غربت وقت سحرم

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ 

دل سـتودا زده ام نـالـــه و فــریـــاد کنــد

هــر زمـــان یــاد غــم سیــد سجــاد کنـد

بــى گمــان اشک به رخساره بریزد از چشــم

هـر کــه یــادى ز گـرفتـــارى آن راد کنــد

بـود در تــاب تـب و بستـه بــه زنجیـر سـتم

آن کــه خــلـقـى ز کــرم از الـم آزاد کنـــد

بــه جــز از شمــر ستمگــر نشنیــدم دگرى

با تــن خستــه کســى ایـــن همه بیداد کند

تـن تــب دار و اسیــرى و غــم کـوفه و شام

واى اگــر شِکــوه ایــن قــوم بــر اجداد کند

خـون ببـارد ز غـم مـرگ پـدر در همـه عـمر

چـون کـه از واقـعـه کـرب و بـلا یـاد کـنــد

غـیـر زینــب کـه بـد آن قـافـلـه را قافله دار

کـس نبـودى کـه بـر آن غمـزده امـداد کنـد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: